Κατ΄ αρχήν ας έχουμε κατά νου πως
δεν πρόκειται για κομματικά στελέχη τα οποία κάποια στιγμή «υποχρεώθηκαν» να
αναλάβουν την διοίκηση του δήμου αλλά για στελέχη στην τοπική αυτοδιοίκηση
χρόνια. Ανεξαρτήτως κομμάτων και εποχών. Από τη θέση της αντιπολίτευσης αλλά
και της διοίκησης παλιότερα. Η Τϊνα Καφατσάκη ήταν πρόεδρος δημοτικού
συμβουλίου και ο Χάρης Σταματάκης αντιδήμαρχος οικονομικών επί Καμπυλαφκά
αμφότεροι.
Επομένως και πείρα έχουν και γνώση
της κατάστασης. Έτσι δεν εξηγείται, με το επιχείρημα της πίεσης χρόνου, γιατί
κατέθεσαν σε μεγάλο βαθμό τον προϋπολογισμό που είχε συντάξει ο Καλλίρης. Κι αν
κρατήσουμε ότι το 70% του προϋπολογισμού είναι ανελαστικό ενώ ο δήμος Ζωγράφου
δεν είναι η άγνωστη και χαώδης περιφέρεια Αττικής, κάτι δεν μας αρέσει.
Όπως δε μας αρέσει που στην
καθημερινότητά μας από τη ζωή στη πόλη μας τίποτα δε φανερώνει ότι η διοίκηση
του δήμου έχει περάσει στα χέρια τις ριζοσπαστικής κατά τα άλλα αριστεράς.
Μπορεί οι αλλαγές ουσίας να θέλουν χρόνο.
Κάνοντας όμως τις αντίστοιχες
συγκρίσεις με τις πρώτες μέρες του Καλλίρη που απομάκρυνε τις παράνομες
διαφημιστικές πινακίδες και εγκατέστησε ηχεία στην αίθουσα του δημοτικού
συμβουλίου, μια υστέρηση την διαπιστώνουμε.
Υπάρχουν όμως και αλλαγές που δε
θέλουν χρήμα. Συμβολική έστω αναβάθμιση της αστικής κινητικότητας σε επιλεγμένα
σημεία, το άνοιγμα των σχολικών εγκαταστάσεων στην γειτονιά, πρωτοβουλίες για
τη θεσμοθέτηση του μητροπολιτικού πάρκου γουδί, είναι μερικές από αυτές.
Κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει
τις δημόσιες διαβουλεύσεις που τόλμησε και έκανε η νέα δημοτική αρχή, σε άδειες
αίθουσες βέβαια, με τις οποίες θα συμφωνήσουμε ως πρώτο βήμα στη σωστή
κατεύθυνση.
Άλλος θα μπορούσε να αντιτάξει το
πολιτιστικό πρόγραμμα του ΝΠΔΔ αθλητισμού & πολιτισμού το οποίο στοχεύει να
αναβαθμίσει την φοιτητική ταυτότητα της πόλης μας. Αν και είναι πολύ νωρίς για
να το κρίνουμε στο σύνολό του, οι 25.000 ευρώ απευθείας αναθέσεων για
παραστάσεις, πιστεύουμε ότι θα μπορούσαν να είχαν πάει σε πολιτιστικά έργα
βάθους και όχι εικόνας.
Ενώ κάποιος τρίτος θα αντέτεινε τη
σθεναρή στάση της δημάρχου στο θέμα της ψευδοαξιολόγησης των δημοτικών
υπαλλήλων. Και εδώ θα συμφωνήσουμε, μόνο που δε πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να
κάνει διαφορετικά με ένα ομόφωνο ΔΣ πίσω της και ένα ΣΥΡΙΖΑ να σηκώνει το θέμα
κεντρικά. Άλλωστε αποφάσεις της προηγούμενης σύνθεσης του ΔΣ συνεχίζει όσο κι
αν δε μπορούμε να φανταστούμε τον Καλλίρη να διαβαίνει το κατώφλι του
εισαγγελέα.
Ο οποίος Καλλίρης ισχυριζόταν ότι
από τον μη συνεργάσιμο Καζάκο παρέλαβε μία κατάσταση στα δημοτικά μας πράγματα,
που του πήρε χρόνια για να την ξεδιαλέξει και να βάλει τα πράγματα σε μία
σειρά. Η Καφατσάκη που άλλοτε ήταν στην ίδια παράταξη με τον Καλλίρη, δεν
ισχυρίζεται κάτι τέτοιο.
Η στενότητα πόρων είναι δεδομένη
αλλά οι πολιτικές πρωτοβουλίες είναι αυτές που ξεχωρίζουν την ήρα από το στάρι.
Για τις οποίες πολιτικές
πρωτοβουλίες εμείς κρατάμε μικρό καλάθι και μακάρι να διαψευστούμε στη πορεία.
Η φυσιογνωμία ενός σχήματος σίγουρα αλλάζει με τον καιρό. Η επιλογή όμως που
δεν απέκλειε συνεργασία με τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της πόλης μας αλλά
συνεργασίες με αφερέγγυα πρόσωπα ακόμα και του παλιού τοπικού πολιτικού
προσωπικού είναι αντιπροσωπευτική για το όριο των προσδοκιών μας από τη νέα
δημοτική αρχή.
.png)
