Η κυβέρνηση
αρνείται να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της, όπως το διαμόρφωσε με τους δανειστές,
και επισπεύδει το πολιτικό αδιέξοδο.
Η αντιπολίτευση υπόσχεται να μοιράσει 11 δισ. (όσα δανείστηκε το
κράτος για τις τράπεζες), τη λήψη των οποίων είχε καταγγείλει και την ύπαρξη
των οποίων αμφισβητούσε.
Η Ραχήλ Μακρή και η Σοφία Γιαταγάνα γίνονται μήλα της
έριδος μεταξύ Τσίπρα και Καμμένου.
Οι βουλευτές ψηφίζουν ή καταψηφίζουν Δήμα, με κριτήριο με ποιο
κόμμα θα κατέβουν στις εκλογές.
Ο Ρωμανός γίνεται το κυρίαρχο θέμα για έναν μήνα.
Η ΔΗΜΑΡ λέει, ακόμα και σήμερα, ότι θα είναι αυτόνομη.
Το ΚΚΕ ζητάει ψήφους για να γίνουν πιο πολλές απεργίες.
Οι δύο ανανήψαντες (;) χρυσαυγίτες θεωρούνται χιτλερικοί και οι
αμετανόητοι απλώς οδοντόκρεμες.
Ο Γιώργος θέλει να κάνει ιδιοκατοίκηση στο πατρικό και επειδή
δεν τον αφήνουν ανοίγει δικό του τριάρι.
Ο Κουβέλης κάνει ότι δεν άκουσε το Καρατζαφέρης της Αριστεράς
και Τσιριμώκος.
Οι μετριοπαθείς του ΣΥΡΙΖΑ προκαλούν ρίγη στο Λονδίνο και
κατάρες στην Κουμουνδούρου.
Ο Άδωνης θεωρείται τολμηρός και ο Αλέξης Μητρόπουλος
μετριοπαθής.
Κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν μας λέει πώς 3,7 εκ.
εργαζόμενοι φτάνουν να πληρώνουν, με φόρους και εισφορές, συντάξεις για 2,7
εκ.συνταξιούχους. Και όχι μόνο φτάνουν οι φόροι και οι εισφορές, αλλά
περισσεύουν κιόλας για να βοηθούν όσοι έχουν ακόμη δουλειά και 1,5 εκ.
ανέργους.
Τότε, η μοναδική ελπίδα είναι να ενωθούν και να συνεργαστούν
όλοι οι λογικοί και ειλικρινείς πολιτικοί για να υπάρξει ένα ανάχωμα στον
παραλογισμό.
.png)
