Η αισιοδοξία που εξέφρασε η κυβέρνηση για τη
συγκέντρωση των 180 βουλευτικών ψήφων, μετά την επιτάχυνση της προεδρικής
εκλογής και την υποψηφιότητα του κ. Σταύρου Δήμα, δεν φαίνεται, προς το παρόν,
να επιβεβαιώνεται.
Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι άρχισαν να «φουντώνουν»
πάλι διάφορα «εναλλακτικά σενάρια». Λόγου χάρη, στην τρίτη ψηφοφορία αλλαγή
υποψηφίου (διαψεύστηκε).
Ομως επανέρχονται από διάφορες πλευρές η συναινετική εκλογή
Προέδρου, με συμφωνία ημερομηνίας εκλογών ή με συμφωνία κυβέρνησης «ειδικού
σκοπού» κ.λπ.
Η «ζαριά» της κυβέρνησης δεν είναι σίγουρη και ο φόβος μιας
εκλογικής νίκης της Αριστεράς οδηγεί ορισμένες πλευρές σε επανατοποθέτηση
«λύσεων της τελευταίας στιγμής», που όμως στο πρόσφατο παρελθόν είχαν πάλι
τεθεί, αλλά είχαν απορριφθεί ρητά, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την
αντιπολίτευση. Φοβούμαι ότι ο «κύβος ερρίφθη» και δεν υπάρχουν πλέον ρεαλιστικά
περιθώρια υιοθέτησής τους.
Πάντως -για να εξηγούμεθα- το σενάριο της συμφωνημένης
εκλογής Προέδρου, σε συνδυασμό με μία συμφωνημένη σε εύλογο χρόνο ημερομηνία
εκλογών, θα μπορούσε να περπατήσει, εάν το πρότεινε έγκαιρα η κυβέρνηση με μια
λογική win-win για όλους και κυρίως για τη χώρα.
Οχι όμως, δεν το έκανε, αλλά
και, όταν έγινε σε διακομματική περίπου βάση, αρνήθηκε ακόμα και να το
συζητήσει. Τώρα, ή θα εκλεγεί Πρόεδρος ή θα πάμε σε εκλογές. Αλλη λύση δεν
φαίνεται να υπάρχει...
Δυστυχώς, το κυρίαρχο
πολιτικό σύστημα έχει μάθει να λειτουργεί με τη λογική «μεροδούλι - μεροφάι»,
και όχι να σχεδιάζει και να δουλεύει μεσομακροπρόθεσμα, προβλέποντας και
αποτρέποντας δυσκολίες για τη χώρα.
Λόγου χάρη, εάν η εκτίμηση περί εκλογών
έχει τις περισσότερες πιθανότητες να επιβεβαιωθεί, η σωφροσύνη επιβάλλει την
επεξεργασία ενός ρεαλιστικού πολιτικού σχεδίου για την «επόμενη ημέρα» από
σήμερα που να μειώνει τους κινδύνους και τα αδιέξοδα για τη χώρα. Δυστυχώς,
ελάχιστοι σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο...
.png)
