Οι εκφράσεις έγιναν κλισέ, όχι οι εκλογές. Είναι εκείνες που επαναλαμβάνονται από στόματα πολιτικών σαν να έχουν καταπιεί την ίδια κασέτα, που αναπαράγονται -σχεδόν- από το σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αλλά και, φευ, πολιτών. Λέξεις που έχουν μπει σε προκαθορισμένη σειρά, δίχως σκέψη, σαν υπνωτισμένες, μέσα από ένα αδιόρατο, κλασικό κουτάκι με τα κατάλληλα κλισέ για την περίσταση. Ίδιες προτάσεις, επί τόσα χρόνια, από την ίδια κομματικοποιημένη κονσέρβα, με ολόκληρα κομμάτια πολιτικοποιημένου σκορβούτου.
Εννοείται ότι στα σχόλια μπορείτε να προσθέσετε όσα εκλογικά κλισέ δεν χώρεσαν σε αυτό το κείμενο - άλλωστε και η εκλογική πλύση εγκεφάλου έχει τα όριά της, πόσα να χωρέσει το μυαλό, πια;
Τι να πρωτοθυμηθείς «στον δρόμο για την κάλπη», στην «αδυσώπητη μάχη των εκλογών», όπου «σφοδρή επίθεση εξαπέλυσε ο (κάθε) πρόεδρος του (κάθε) τάδε κόμματος»; Μόνο για λίγο μπορείς να ξαποστάσεις και να πάρεις δυνάμεις για το «δαγκωτό» της Κυριακής στη «μάχη της πλατείας», την ίδια ώρα που «επικρατεί εκλογικός πυρετός στα κομματικά επιτελεία».
Ο «αγώνας για την προσέλκυση, τόσο των νέων ψηφοφόρων, όσο και των αναποφάσιστων» είναι συνεχής, αφού φαντάζει μόνιμη η «προσπάθεια απάντησης στο δίλημμα των εκλογών». Για να απαντήσεις, όμως, ως κομματικός φορέας στο «μείζον ερώτημα της Κυριακής» και να δώσεις τέλος στην «αγωνία για την αποχή», θα πρέπει να διαθέτεις «τα κλειδιά της κάλπης». Η οποία, ενίοτε, μπορεί να είναι και «γκαστρωμένη».
Εννοείται πως οι εκλογές κουβαλάνε και κλισέ εκφράσεις που αφήνουν ένα σέξι υπονοούμενο – έτσι κι αλλιώς «η εξουσία είναι αφροδισιακή». Δεν κρύβει ένα ασίγαστο πάθος αφέντρας η «ισχυρή εντολή»; Αν όχι, τότε σκεφτείτε το «άνοιγμα και κλείσιμο της ψαλίδας που δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις» και κάντε το εικόνα.
Αρκεί να μην κολλήσετε αποκλειστικά στα νούμερα και βλέπετε μόνο το «οριακό προβάδισμα, στο απόλυτο εκλογικό ντέρμπι». Αν και η πιο σέξι ατάκα των ημερών είναι η «σας κοιτώ στα μάτια και σας ζητώ να με ψηφίσετε, αφού αυτή τη στιγμή προέχει η σταθερότητα στην οικονομία». Είναι η στιγμή που εμπλέκονται οι ασκήσεις υποταγής με το συναίσθημα και το ιεραποστολικό.
Οι ερμηνείες των κλισέ εκφράσεων που αναφέρονται στις εκλογές δεν τελειώνουν ποτέ -οι φήμες λένε ότι κάποιες είναι, από χρόνια, ανοργασμικές- όπως κι αυτός ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Ίσως, κάποια στιγμή, να πρέπει να γραφτεί ένα βιβλίο που να τις περικλείει όλες, αντιλαμβάνεστε πόσο δύσκολο είναι αυτό. Πώς να μνημονεύσεις ό,τι έχει ειπωθεί με φόντο μια ξύλινη ή πλέξιγκλας κάλπη είτε «πίσω από το παραβάν», λίγο πριν μια selfie αποτυπώσει για πάντα «την κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας μας», την ψήφο;
«Καλό βόλι», λοιπόν, αδέρφια και μην ξεχνάτε ότι «ο λαός καλείται για άλλη μια φορά, με αποφασιστικότητα, να γράψει Ιστορία», αφού «η χώρα χρειάζεται αποτελεσματική κυβέρνηση, με ευρεία κοινωνική αποδοχή» - ακόμα και με «ψήφο ανοχής». Γιατί; «Καταρχάς, να σας ευχαριστήσω για την ερώτηση»... «Επειδή δεν πρέπει να πάνε στον βρόντο οι μεγάλες θυσίες των Ελλήνων».
Έτσι, θυμηθείτε να μην πάει «καμία ψήφος χαμένη» - αν και «η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα».
.png)
