«Έχουμε αριστερή νοοτροπία», λέει ο ένας.
«Είμαι αριστερός, είμαι καλός άνθρωπος», λέει ο άλλος. «Έχουμε αριστερή
ιδεολογία, επομένως είμαστε προοδευτικοί». «Θέλουμε αριστερή διακυβέρνηση κι
όχι συντηρητική».
Είναι ορισμένες από τις
κουβέντες που ακούμε κατά καιρούς από Συριζαίους οι οποίοι ξαφνικά έγιναν
ιεροκήρυκες της προοδευτικότητας στον τόπο αυτό. Μόνον οι αριστεροί είναι
πατριώτες, καλοί και ηθικοί, σφύζουν από τιμιότητα, θυσιάζονται για το καλό της
χώρας, είναι ανιδιοτελείς.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι συντηρητικοί, λαμόγια,
διαπλεκόμενοι, οπισθοδρομικοί, κλέφτες, ανθέλληνες. Ο κ. Τσίπρας με το
συνεταιράκι του τον μεγάλο πατριώτη Πάνο πουλάνε εδώ και μήνες το παραμύθι του
πατριώτη, του καλού ανθρώπου της διπλανής πόρτας που πολεμά για το καλό σαν τον
Ρομπέν των Δασών και πολεμιέται από τους κακούς, το μεγάλο κεφάλαιο, τη
διαπλοκή, τους ξένους, τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε.
Φτάνει πια κύριοι. Τον
κακό σας τον φλάρο. Δεν μπορεί να ανέχεται κανείς τους διαχωρισμούς και τα
τείχη που στήνει μια δράκα επικοινωνιολόγων που παίζουν το παιχνίδι της δήθεν
αριστερής «παρθενιάς» που επιχειρείται να διακορευτεί από τους υπόλοιπους
κακούς.
Φτάνει πια, κάποιος
πρέπει να βάλει φρένο στην αριστερή ιδεολογία που κυριαρχεί στη Μεταπολίτευση
αλλά βρήκε πρόσφορο έδαφος στον λαϊκισμό και τα μνημόνια για να ανθήσει και να
βγάλει και φύλλα.
Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αμφισβητούν τις προθέσεις
ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού; Ποιος τους έδωσε το ηθικό πλεονέκτημα
να χαρακτηρίζουν όλους τους άλλους συντηρητικούς και μόνον αυτοί να είναι οι
«μεγάλοι Έλληνες» που θα μας σώσουν από το κακό;
Από που προέρχεται αυτή
η άθλια αλαζονεία; Πώς δηλαδή απέκτησαν τόση εξωφρενική υπεροψία οι ηττημένοι
του Εμφυλίου που ήθελαν να μας στείλουν στα γκουλάγκ;
Και γιατί δεν πρέπει να
τολμάμε να μιλάμε για λαμόγια αριστερούς, για ρουσφέτια του ΣΥΡΙΖΑ ή για
«δουλίτσες» και deal που κάνουν υπογείως στελέχη του αριστερού κόμματος και
προσωπικοί φίλοι του Αλέξη;
Φτάνει πια με την
υποκρισία αλλά και την ιδεολογική τρομοκρατία που υφίστανται όσοι τολμούν να
δείξουν με το δάχτυλο και την... αριστερή βρομιά.
Και στο κάτω – κάτω της
γραφής και λαμόγια να μην είναι, και να μην έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, η
τεράστια ζημιά που προκάλεσαν στη χώρα επί επτά μήνες δεν πρέπει να πληρωθεί;
Δεν πρέπει να τιμωρηθεί; Τα 50 χρόνια της Αριστεράς και τα καμώματά της δεν
πρέπει να τα θυμόμαστε; Να τα διαγράψουμε;
Εντάξει, και αγώνες έχουν κάνει, και
αντιδικτατορική δράση έχουν πολλοί, και δημοκράτες είναι οι περισσότεροι. Όμως,
ως εδώ με το παραμυθάκι της ηθικότατης Αριστεράς. Ας ρίξουν πρώτα μια ματιά στα
πόθεν έσχες τους οι μεγαλόσχημοι του ΣΥΡΙΖΑ και μας να μας κουνάνε το δάχτυλο.
Υπάρχουν και μη αριστεροί που αγαπάνε άδολα την πατρίδα και δίνουν τη ζωή τους
γι' αυτήν. Μπορεί να κρύβονται, να μην φωνάζουν, να μην επιδεικνύουν τον
πατριωτισμό τους αλλά αγαπάνε την Ελλάδα περισσότερο από τον καθένα. Τελεία και
παύλα.
.png)
