Η κεντρική ιδέα της τελευταίας πρότασης του κ. Σαμαρά είναι απλή
και καθαρή.
Τι λέει; Ψηφίστε Δήμα να βγάλουμε Πρόεδρο, ώστε να δοθεί στην
κυβέρνηση ο αναγκαίος χρόνος να ολοκληρώσει την κρίσιμη διαπραγμάτευση με την
τρόικα, να διαπραγματευτεί το χρέος και την «επόμενη ημέρα» να ολοκληρώσει την
πρώτη φάση της συνταγματικής αναθεώρησης και μετά πάμε σε εκλογές, πριν το
τέλος της τετραετίας. Και συμπληρώνει:
Πρέπει να γίνουν όλα αυτά, πρώτον για να
μη μείνει η χώρα στον «αέρα» χωρίς κρίσιμες συμφωνίες για το παρόν και το
μέλλον της και δεύτερον για να μη «χάσουμε» την ευκαιρία της αναθεώρησης.
Ολα αυτά δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι στερούνται λογικής,
εάν δεν υπήρχε μια «μικρή λεπτομέρεια», που φαίνεται να διαλανθάνει την προσοχή
των υποστηρικτών αυτής της άποψης.
Η «λεπτομέρεια» είναι ότι όλα αυτά ήταν η «δουλειά» που έπρεπε σύμφωνα
με τις δεσμεύσεις και τα χρονοδιαγράμματα να κάνει η κυβέρνηση από το καλοκαίρι
μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου (Σύνοδος Κορυφής, και κατά κάποιο τρόπο τυπικά
καταληκτική ημερομηνία). Την επιχείρησε, με πολλές μάλιστα προσδοκίες, αλλά δεν
κατάφερε να τη φέρει εις πέρας. Απέτυχε.
Ετσι προέταξε την εκλογή Προέδρου, πήρε δίμηνη παράταση
του προγράμματος και τη διαπραγματευτική «αστοχία της» τη μετατρέπει σε...
δίλημμα υπέρ της ανάγκης ψήφισης Προέδρου.
Δηλαδή, ψηφίστε Πρόεδρο, για να ολοκληρώσουμε μια
διαπραγμάτευση για το καλό της χώρας, που όμως δεν καταφέραμε να φέρουμε εις
πέρας τον χρόνο που έπρεπε να γίνει!
Το ίδιο και για τη σκόπιμα καθυστερημένη έναρξη της
διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος.
Πίσω απ' όλες αυτές τις «πολιτικές πιρουέτες»
υπάρχει μια πραγματικότητα. Καμιά κυβέρνηση και ανεξαρτήτως της εκλογής ή μη
Προέδρου δεν μπορεί να διαχειριστεί πολιτικές «περισσότερης λιτότητας» που
θέλουν οι δανειστές. Εδώ σκοντάφτει η κυβέρνηση.
Γι' αυτό δεν κατάφερε να
ολοκληρώσει το «πρόγραμμα» στον «κανονικό χρόνο». Δεν έπεισε ότι μπορεί. Και
γι' αυτό οδηγείται σε εκλογές...
.png)
