.Ραντεβού το απομεσήμερο με τον Δήμαρχο Ζωγράφου Κώστα Καλλίρη

Συνέντευξη του Δημάρχου Κώστα Καλλίρη στη Zografotypia

"

Με υποδέχτηκε στο γραφείο του, στο τέταρτο όροφο του Δημαρχείου Ζωγράφου. Η αλήθεια ήταν ότι μου είχε πάρει είκοσι ημέρες να κλείσω αυτή την συνάντηση. Κι ήταν το πρώτο πράγμα που μου ανέφερε. 

Είναι τόση η πίεση της δουλειάς που κάνω καθημερινά, είπε, και οι υποχρεώσεις που ανοίγονται με τα θέματα του Δήμου αλλά και τα αιτήματα των δημοτών που ο χρόνος μου περιορίζεται δραστικά.

Στην διάρκεια της συνομιλίας που είχαμε, ξεδιπλώθηκε διακριτικά ο άνθρωπος Κώστας Καλλίρης. Κι ήταν μία ευχάριστη έκπληξη αυτό. Μιλήσαμε για όλα. Για τις εύλογες ανησυχίες που είχε όταν ανέλαβε την διοίκηση. 

Για τα μεγάλα θέματα που βρήκε ανοικτά στα οικονομικά αλλά και στα θέματα πολιτικής και διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού. Για τα νεανικά του χρόνια και την ένταξη του στο σοσιαλιστικό χώρο παρόλο που ο πατέρας του υπήρξε Καραμανλικός. Την πορεία του, σαν γιατρός και πολιτικός.

Σταδιακά αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν του αρέσει να «πλασάρεται». Μέσα σε όλα, ένοιωσα να απεχθάνεται αντιλήψεις όπως ο «καθωσπρεπισμός». Την τήρηση, ψυχρά των κανόνων που δεν περνάνε από ουσιαστικές διεργασίες του νου και της ψυχής, εκεί όπου επικρατούν όροι ελευθερίας.

Επιθυμεί τα πράματα τακτοποιημένα γύρω του και με μέτρο χωρίς όμως αυτό να γίνεται πιεστικό για το δικό του συναίσθημα και την δική του ψυχή αλλά και των ανθρώπων με τους οποίους συνυπάρχει και συνεργάζεται.

από την Π. Ε. Ασημάκη

Δήμαρχε, θα ήθελα να ξεκινήσουμε από το ζήτημα του κτήματος Ζωγράφου. Οι άλλες παρατάξεις κινούνται σε δύο -κυρίως-, διαφορετικά ρεύματα σκέψης σχετικά με το θέμα. Εσείς όμως έχετε αναλάβει την ευθύνη επίλυσης αλλά και των διαπραγματεύσεων με την οικογένεια Ζωγράφου. Δώστε μας την εικόνα της κατάστασης.

Η υπόθεση της «Βίλας Ζωγράφου» έχει ταλαιπωρήσει για πολλά χρόνια το Δήμο και τους Δημότες. Πρόκειται για υπόθεση με οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, επικοινωνιακές εκφάνσεις και προεκτάσεις. Η υπόθεση αυτή πρέπει επιτέλους να κλείσει. 

Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει ήδη αποφασίσει με μεγάλη πλειοψηφία να αποδεχθεί την πρόταση δωρεάς του υπολοίπου 50% από αυτό που έχει ήδη αγορασθεί από το Δήμο, εκ μέρους της οικογένειας Ζωγράφου. Με την απόφαση αυτή, ο Δήμος αποκτά ολόκληρη τη «Βίλα Ζωγράφου», με τα ίδια χρήματα που αγόρασε τη μισή.

Άρα είναι προφανής η ωφέλεια του Δήμου και των Δημοτών μας, οι οποίοι θα έχουν τη χαρά να απολαμβάνουν την έκταση των 11 στρεμμάτων με τη βίλα ως χώρο πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού και περιπάτου.

Είναι αλήθεια ότι πολύς ντόρος έγινε για τα οικονομικά του Δήμου Ζωγράφου και το υπέρογκο δάνειο για την αγορά της Βίλλας. Θυμάμαι από άλλη μας συζήτηση, στο παρελθόν, πόση ανησυχία είχατε για να βρείτε λύσεις και να πάνε όλα καλά. Ήταν το μόνο που σας απασχόλησε ή υπήρχαν και άλλα θέματα σε σχέση με τα οικονομικά. Σήμερα ποια είναι η πραγματική οικονομική κατάσταση του Δήμου Ζωγράφου;

Παραλάβαμε σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση το Δήμο, τα Νομικά του πρόσωπα, τη Δημοτική Επιχείρηση. Νοικοκυρέψαμε και εξορθολογήσαμε τα οικονομικά. Βρήκαμε 3,5 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία, και σήμερα έχουμε περίπου 11 εκατομμύρια.

Βρήκαμε 10 εκατομμύρια χρέος προς προμηθευτές και σήμερα έχουμε σχεδόν μηδενίσει. Βρήκαμε 25 εκατομμύρια δάνειο για τη Βίλα και με μεγάλη προσπάθεια και πίεση προς την Κυβέρνηση, δεν πληρώνουμε προς το παρόν τις δόσεις που μας αναλογούν, αλλά τις πληρώνει το Υπουργείο Οικονομικών. 

Δεν κάναμε όμως μόνο νοικοκύρεμα. Ελαφρύναμε και τα βάρη που έχουν πέσει στις πλάτες των δημοτών ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, που η πολιτική των μνημονίων έχει συσσωρεύσει.

Μειώσαμε τα Δημοτικά τέλη σε κατοίκους και επαγγελματίες κατά 50% στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (ΑμεΑ, πολυτέκνους κλπ). Σιτίζουμε όλα τα παιδιά (περίπου 750), στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Όσα παιδιά ανήκουν σε οικογένειες με εισόδημα έως 20.000€ φιλοξενούνται και σιτίζονται δωρεάν. 

Διώξαμε τους ιδιώτες και αυτοδιαχειριζόμαστε πλέον τα δημοτικά γκαράζ και το κυλικείο του Κοιμητηρίου, με αποτέλεσμα δραστική μείωση του κόστους για τους δημότες (π.χ. στα υπόγεια γκαράζ) από 130€ το 2011, πληρώνουν οι δημότες και κάτοικοι 60€ σήμερα.

Ανοίξαμε 2 κοινωνικά παντοπωλεία, το ένα με την Αρχιεπισκοπή και εξυπηρετούμε 600 περίπου οικογένειες αδύναμων συμπολιτών μας.

Ιδρύσαμε Κοινωνικό Φροντιστήριο για αδύναμους οικονομικά συνδημότες μας, όπου 40 εθελοντές καθηγητές διδάσκουν 130 περίπου μαθητές Λυκείων.

Αποξηλώσαμε 267 παράνομες διαφημιστικές πινακίδες που δεν έφεραν κανένα οικονομικό όφελος στο Δήμο, ενώ συγχρόνως δημιουργούσαν μεγάλους κινδύνους για οδηγούς και πεζούς, πέραν της απαράδεκτης αισθητικής υποβάθμισης που προκαλούσαν στα πάρκα και τις πλατείες μας.

Εν ολίγοις, και για να μη κάνω κατάχρηση του χώρου σας, να σημειώσω ότι είμαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ για το ΕΡΓΟ της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΞΥΓΕΙΑΝΣΗΣ και ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ του Δήμου, που λειτουργεί ήδη επ’ ωφελεία των δημοτών και των κατοίκων. Είμαι βέβαιος λοιπόν, ότι με τη νέα θητεία που οι δημότες του Ζωγράφου θα μας δώσουν, το άγχος, το βάρος της ευθύνης, η ανησυχία, θα δώσουν τη θέση τους στην αισιοδοξία, τη αξιοποίηση αυτής της εξαιρετικής οικονομικής κατάστασης και θα επιτρέψει την εκτέλεση έργων σε κοινόχρηστους χώρους που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των συνδημοτών μας.

Μετά απ’ όλα αυτά και άλλα λοιπόν, ο Δήμος Ζωγράφου βρίσκεται σήμερα σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση, νοικοκυρεμένος, με αποταμιεύσεις 8.000.000€ περίπου, με 2.000.000€ περίπου εξασφαλισμένα από προγράμματα ΕΣΠΑ, χρήματα έτοιμα να επενδυθούν σε έργα κατά την επόμενη θητεία μας.

Μειώσεις παντού. Καλλικράτης και μνημόνια. Πόσες δυσκολίες σας έφεραν; Σε σχέση και με το ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου; Με όλα αυτά όπως μας προέκυψαν αλλά και με την πρόσφατη ψήφιση του 

Πολυνομοσχεδίου, πιστεύετε ότι μπορεί ένας Δήμαρχος να «υπερασπιστεί» τα συμφέροντα του Δήμου αλλά και των εργαζομένων και υπηρεσιών που έχει κάτω από την επίβλεψη του; Υπάρχει κίνδυνος για τον πρώτο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Κρατήσαμε το Δήμο όρθιο, κυρία Ασημάκη, εν μέσω της λαίλαπας των μνημονίων, των περικοπών πόρων κατά 60%, των μισθών, της ανασφάλειας, της οικονομικής κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης.

Σταθήκαμε δίπλα στους εργαζόμενους, μόνιμους και συμβασιούχους, τους υπερασπιστήκαμε στα δικαστήρια για το δικαίωμα τους στη δουλειά, δεν καθυστερήσαμε ποτέ τη μισθοδοσία των μονίμων υπαλλήλων, ούτε κατά μία μέρα, σε αντίθεση με άλλους Δήμους.

Υπερασπιστήκαμε τους εργαζόμενους, προασπίσαμε συγχρόνως τα δικαιώματα των δημοτών, μειώσαμε το κόστος ζωής των δημοτών μειώνοντας τα δημοτικά τέλη, το κόστος parking στα γκαράζ του Δήμου, τα τέλη για τα τραπεζοκαθίσματα των εστιατορίων και καφενείων της περιοχής, τα τέλη καθαριότητας στο Κοιμητήριο, και συγχρόνως αυξήσαμε τα οικονομικά αποθέματα του Δήμου.

Επιτύχαμε δηλαδή τον ιδανικό συνδυασμό και μάλιστα σε συνθήκες άγριας κρίσης.

Μείναμε και εμείς και ο Δήμος και οι Δημότες και οι εργαζόμενοι όρθιοι.

Πιστέψτε με, δεν ήταν καθόλου εύκολο και γι΄αυτό είμαστε υπερήφανοι.

Η αντιπολίτευση μιλάει για «ανύπαρκτο έργο» από πλευράς σας. Λένε επίσης ότι απλά διαχειριστήκατε τα θέματα σαν ένας καλός μάνατζερ, βάλατε μία τάξη στα οικονομικά αλλά δεν εφαρμόσατε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την Πόλη. Εσείς πως απαντάτε ή τα θεωρείτε τα συνήθη προεκλογικά ταρατατζούμ;

Θα σας απαντήσω με ερωτήσεις.

Θεωρεί κανείς κατηγορία ή ύβρη ή υποτίμηση να τον αποκαλούν σήμερα «καλό μάνατζερ», μέσα στις συνθήκες καταστροφής;

Συμφωνώ λοιπόν, παρά τη μετριοφροσύνη μου, με το χαρακτηρισμό των συνδημοτών μου ως «καλού μάνατζερ» και υπερηφανεύομαι γι’ αυτόν.

Εσείς κυρία Ασημάκη, δεν θα αισθανόσασταν υπερήφανη, αν σήμερα, με τα νοικοκυριά κατεστραμμένα από τα μνημόνια και την κρίση, κάποιος σας έλεγε ότι στο σπίτι σας, στο νοικοκυριό σας «βάλατε τάξη στα οικονομικά;»

Εγώ καμαρώνω που μου το λένε, όπως παραδέχεστε για το Δήμο.

«Ανύπαρκτο έργο»;

Εσείς, εγώ, όλοι μας, μέσα στις συνθήκες των μνημονίων, των χαρατσιών, της φορολογικής καταιγίδας, της μείωσης των πόρων και των μισθών, κάνατε έργο, επενδύσεις και αγορές στο σπίτι σας, στο νοικοκυριό σας ή φροντίσατε να εξασφαλίσετε τα προς το ζην, μειώσατε τα έξοδα ή τις σπατάλες και προσπαθήσατε να αυξήσετε τα έσοδά σας;

Νομίζω ότι σαφώς πράξατε, όπως όλοι οι λογικοί και σώφρονες άνθρωποι, την οικονομία, τη σωστή διαχείριση, την περιστολή δαπανών.

Προσπαθήσατε υποθέτω, αν είναι δυνατόν σήμερα, να κάνετε αποταμίευση ώστε να κάνετε κάποιο έργο συντήρησης ή υποδομής του σπιτιού σας και δεν αγοράσατε με δάνεια ή άλλους τρόπους σπίτια, σκάφη αυτοκίνητα, οικόπεδα. Δεν πήγατε διακοπές στο Μπαλί, φαντάζομαι. Δεν ξοδέψατε από αυτά που δεν έχετε.

Αυτή λοιπόν, τηρουμένων των αναλογιών ήταν και η πολιτική η δική μου και των συνεργατών μου στο Δήμο.

Κάναμε ότι κάνουμε στο σπίτι, στο νοικοκυριό μας, ότι κάνει η μέση ελληνική οικογένεια.

Σταθήκαμε όρθιοι, αποταμιεύσαμε, εξασφαλίσαμε κατά τον τελευταίο χρόνο της θητείας μας προγράμματα ΕΣΠΑ αξίας 2.000.000 ευρώ. Τα έργα ήδη ξεκίνησαν, όπως το δασάκι της Πάλμε, και θα συνεχιστούν κατά τη δεύτερη θητεία μας.

Να θυμίσω δε και να συστήσω σε κάποιους, να επισκεφθούν τα σχολεία μας, για να διαπιστώσουν τις αλλαγές που έχουν συντελεσθεί κατά την τελευταία τριετία.

Καταλήγω λοιπόν, να απαντήσω θετικά στο σωστό ερώτημά σας: Όντως πρόκειται για προεκλογικά ταρατατζούμ, συνηθισμένα και παλαιομοδίτικα και αναποτελεσματικά.

Πρόκειται για άσφαιρα πυρά.

Θα προβληματιζόμουν αν είχαν κάποιοι να προσάψουν κάτι στην εντιμότητα, στο ήθος, στην ηθική, στην εργατικότητα τη δική μου και των συνεργατών μου.

Όπως καλά γνωρίζετε, ουδείς έχει υπαινιχθεί έστω το παραμικρό.

Είμαι πολύ ευτυχής και αισθάνομαι δικαιωμένος γι΄ αυτό, ευχαριστώ δε όλους, γιατί σεβόμενοι την προσπάθεια, φίλοι και «αντίπαλοι» το αναγνωρίζουν.

Θα ήθελα τώρα να πάμε προς τα πίσω τον χρόνο και να μιλήσουμε περισσότερο προσωπικά, για εσάς αλλά και για το πολιτικό σας στίγμα. Εμείς σας γνωρίσαμε σαν επίσημο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ για τον Δήμο Ζωγράφου. Πως νοιώθετε για την θύελλα που ξέσπασε λόγω της απόφασης ένταξης μας στο ΔΝΤ από τον ΓΑΠ και λειτούργησε διαλυτικά για το Σοσιαλιστικό Κίνημα;

Υπήρξα και εγώ «επίσημος υποψήφιος του ΠΑ.ΣΟ.Κ» όπως λέτε. Όπως υπήρξε το 2006 η κυρία Καφατσάκη, το 2002 ο Αντώνης Πέττας, το 1998 ο Φάνης Αλεξανδρής, τα προηγούμενα χρόνια η Φωτεινή Σακελλαρίδου.

Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Άλλος ο ρόλος των κομμάτων τότε, άλλος σήμερα. Τότε τα κόμματα έδιναν χρίσματα για να «εγγυηθούν προς την κοινωνία» την ποιότητα και τις ικανότητες των υποψηφίων και για να τους κάνουν πιο γνωστούς.

Σήμερα γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, διότι υπάρχει και η έκρηξη των ΜΜΕ, εγώ δε είμαι γνωστός και από τη δουλειά μου ως γιατρός στην περιοχή μας αλλά και ως Δήμαρχος από το έργο μου. Επιπλέον η επιρροή των κομμάτων μειώθηκε, φύγαμε από τα τεράστια ποσοστά του 44 - 48%.

Σέβομαι το ρόλο των κομμάτων, ως ενός σοβαρού θεσμού, πυλώνα της Δημοκρατίας. Σήμερα όμως ο ρόλος τους έχει αλλάξει. Σε ότι με αφορά, δε ζήτησα και δε ζητώ χρίσμα από κόμματα. Διεκδικώ το χρίσμα από το «κόμμα των Δημοτών» που παρατηρεί και κρίνει, και θεωρώ ότι επιδοκιμάζει το έργο μας.

Ο καθένας μας έχει την προσωπική του διαδρομή, υποψήφιοι και ψηφοφόροι. Τιμώ τη διαδρομή μου, δεν την αρνούμαι, διατηρώ όμως το δικαίωμα της κριτικής (όπως έκανα πάντα) της διαφωνίας, της απόστασης, της διαφοροποίησης.

Η απόφαση της ένταξης στο ΔΝΤ, τα μνημόνια και όσες εθνικές, οικονομικές και κοινωνικές θύελλες ακολούθησαν, άλλαξαν τη σχέση των πολιτικών με τα κόμματα. Νέα κόμματα δημιουργήθηκαν και όλοι μας πιστεύω επανακαθορίσαμε τη σχέση μας με τα κόμματα από τα οποία προερχόμαστε, διότι ουδείς ως γνωστόν προέρχεται από παρθενογένεση. Θυμίζω δε ότι το 90% περίπου των Ελλήνων έχουν περάσει από τα δύο κόμματα του πρώην δικομματισμού.

Εγώ λοιπόν, αισθάνομαι σήμερα σαν παιδί μιας οικογένειας που υπό το βάρος μιας μεγάλης κρίσης διαλύεται, χάνει το σπίτι του, χωρίζουν ενδεχομένως οι γονείς του και τα μέλη της οικογένειας αναζητούν εναγωνίως νέους δρόμους με νέους τρόπους, με άλλους γείτονες και φίλους νέους και παλιούς, με νέες συμφωνίες, με νέα ήθη και συμπεριφορές.

Είμαι βέβαιος ότι και νέες ιδέες άρχισαν να προκύπτουν μέσα από την καταστροφή της κρίσης και νέες συμμαχίες συνθέσεις και συμφωνίες.

Έτσι λοιπόν προσάρμοσα την αυτοδιοικητική μου παράταξη στα νέα δεδομένα.

Άλλαξα σύμβολα και ονομασία, άλλαξα πολλούς συνεργάτες. Υπάρχει σήμερα ένα ψηφοδέλτιο από ψηφοφόρους όλων των δημοκρατικών κομμάτων. Δεν εκπροσωπούμε σήμερα κόμμα, δεν έχουμε χρίσμα, δεν αποφασίζουμε για την Ελλάδα και τους Έλληνες αλλά για τους Ζωγραφιώτες και τα καθημερινά τους προβλήματα. Εκπροσωπούμε το «κόμμα των πολιτών του Ζωγράφου», που είναι ενιαίο, με κοινά προβλήματα και αγωνίες.

Ιδρύσαμε λοιπόν μια νέα αυτοδιοικητική παράταξη, τους «Πολίτες σε Δράση», που είναι Ενωτική, Αυτόνομη, Υπερκομματική, Πολυσυλλεκτική.

Με στελέχη της κοινωνίας, της εργασίας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της καθημερινής ζωής της πόλης.

Μακριά και έξω από κομματικά γραφεία, ίντριγκες, δολοπλοκίες, μικροσυνομωσίες. Ανοιχτά και έξω, στην κοινωνία των πολιτών.

Γνωρίζω ότι έχετε μία σοβαρή πολιτική πορεία και εμπειρία διοίκησης. Λένε πως, «για να θες να σώσεις τον κόσμο πρέπει να είσαι ή γιατρός ή καλλιτέχνης». Ισχύει αυτό για εσάς; Ποια η ιστορία της πορείας του πολιτικού και γιατρού Κώστα Καλλίρη;

Πράγματι είναι άξια επισήμανσης η φράση που παραθέτετε για τους γιατρούς και τους καλλιτέχνες. Δε γίνεται κάποιος γιατρός, αν δεν προτάσσει την ανάγκη βοήθειας, αλληλεγγύης, τελικά σωτηρίας του συνανθρώπου. Και επειδή ο κόσμος μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, ο γιατρός ασφαλώς αγωνίζεται να σώσει τον κόσμο. 

Εκτός από τη σωτηρία της ζωής, της ψυχής, υπάρχει και η σωτηρία του κόσμου με την ευρύτερη έννοια. Όταν το περιβάλλον δεν είναι υγιές, κανείς άνθρωπος μόνος του δεν είναι υγιής.

Άρα λοιπόν οι γιατροί ρεαλιστές, όπως και οι καλλιτέχνες (ως οραματιστές, ρομαντικοί, δημιουργικοί) είναι επιρρεπείς ν’ ασχοληθούν με τη γενική πολιτική, είτε ως ενεργοί πολίτες είτε ως πολιτικοί.

Αυτό γιατί δεν μπορείς να σώσεις τον άνθρωπο, αν δε σωθεί ο κόσμος του.

Αυτό συνειδητοποίησα όταν από μαθητής στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή, αποφάσισα να γίνω γιατρός.

Συγχρόνως λοιπόν, απέκτησα το μικρόβιο της ενασχόλησης με την πολιτική.

Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι, με έντονο το «άρωμα» της πολιτικής αφού ο καθηγητής πατέρας μου ήταν στενός συγγενής ενός από τους πιο έμπιστους συνεργάτες του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είχα δε την ευκαιρία να παρακολουθώ και να συμμετέχω σε πολλές και σοβαρές πολιτικές συζητήσεις που την εποχή εκείνη (1970 και μετά) είχαν άλλο βάρος, ποιότητα και ειλικρίνεια.

Σε ηλικία 17 ετών, πήρα μέρος στα γεγονότα της Νομικής Σχολής αλλά και στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, έχοντας όπως και η οικογένειά μου σαφή αντιδικτατορική δράση.

Τη βραδιά της μεταπολίτευσης περίμενα με μεγάλες προσδοκίες την έλευση του Κωνσταντίνου Καραμανλή έξω από τη Βουλή, μαζί με χιλιάδες ενθουσιασμένους Αθηναίους. Μέχρι που στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974, «μαγεύτηκα» από τις εξαγγελίες του Ανδρέα, για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Δημοκρατική Λειτουργία.

Αρχές που παραμένουν διαχρονικές και επίκαιρες, παρά την κακοποίηση και παραχάραξη που υπέστησαν κατά καιρούς, από πολλούς.

Αρχές που θεωρώ ότι εκφράζουν πάνω από τα 2/3 της σημερινής κοινωνίας μας.

Αρχές και αξίες που χρειάζονται διαρκή αγώνα.

Για να θυμίζω ένα παλιό σύνθημα «ο αγώνας δεν δικαιώθηκε, αλλά συνεχίζεται».

Σε τοπικό επίπεδο ισχύει σχεδόν απόλυτα η διαίρεση. Στην αριθμητική όσο διαιρείς μικραίνει ο αριθμός! Στους Δήμους όμως αυξάνουν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι! Ποια είναι η πολιτική σας κρίση για αυτό; Και τι άποψη έχετε για τους -εντός εισαγωγικών- αντιπάλους σας που μετέχουν στο run για την διεκδίκηση της Δημαρχίας;

Δε θεωρώ κανέναν υποψήφιο ως αντίπαλό μου. Θεωρώ πως όλοι ανεξαιρέτως έχουν καλές προθέσεις και υγιή κίνητρα. Είμαι σταθερά υπέρ των προσθέσεων και των πολλαπλασιασμών και θα περίμενα μεγαλύτερες προσπάθειες από όλους για συμφωνίες, συνθέσεις και ενότητα. Ενίοτε όμως, ακόμη και οι αφαιρέσεις και οι διαιρέσεις ( όταν συνήθως δε γίνονται σε ίσα μέρη), μπορεί να παραγάγουν μεγαλύτερο αποτέλεσμα και να επιφέρουν και την πάντα επιδιωκόμενη κάθαρση. Ας ελπίσουμε ότι θα πέσουμε σε αυτή την περίπτωση.

Μέσα σε αυτό το δύσκολο πολιτικό περιβάλλον και με τα τυχόν απρόβλεπτα που μπορεί να συμβούν, πως οραματίζεστε εσείς την επόμενη θητεία σας αν και εφ’ όσον σας εμπιστευτούν οι Ζωγραφιώτες την διοίκηση του Δήμου Ζωγράφου;

Κατά τη πρώτη μικρή θητεία μας των 3,5 ετών, καταφέραμε μέσα στη δίνη της πιο μεγάλης κρίσης που πέρασε η Ελλάδα και οι Έλληνες τις τελευταίες δεκαετίες, να κρατήσουμε όρθιο το Δήμο, να εξυγιάνουμε τα οικονομικά, να εξαλείψουμε τα χρέη προς τους προμηθευτές, να μειώσουμε κατά 20% τα δημοτικά τέλη και να νοικοκυρέψουμε ένα Δήμο που οικονομικά, διοικητικά και οργανωτικά βρισκόταν σε «κακά χάλια». 

Κατά τη δεύτερη θητεία μας, θα αξιοποιήσουμε αυτήν ακριβώς την οικονομική εξυγίανση που επιτύχαμε, θα διαθέσουμε τα χρήματα που εξασφαλίσαμε από το ΕΣΠΑ αλλά και τις «αποταμιεύσεις» του Δημοτικού Ταμείου για την εκτέλεση των έργων υποδομής, αναβάθμισης κοινοχρήστων χώρων, ανακαίνισης σχολικών εγκαταστάσεων, δημιουργία παιδικών χαρών, εκτέλεσης ασφαλτοστρώσεων και πλακόστρωσης πεζοδρομίων καθώς και επέκταση του πρασίνου στην πόλη.

Και βέβαια θα συνεχίσουμε το κοινωνικό μας έργο με τα κοινωνικά παντοπωλεία, της Αρχιεπισκοπής και το δικό μας, επεκτείνοντας τη κοινωνική δράση σε συνεργασία με την Εκκλησία και άλλους φορείς για την ανακούφιση των αδύναμων και ευάλωτων συμπολιτών μας.

Η πρώτη θητεία ήταν η θητεία του Νοικοκυρέματος και της Οικονομικής Ανάκαμψης, η δεύτερη θα είναι των Έργων και της Αναβάθμισης της Ποιότητας Ζωής στη Γειτονιά μας".

http://zografotypia.gr/index.php/el/kostas-kalliris