Να, λοιπόν, που τα
έφερε πάλι ο καιρός να γίνουμε στο ίδιο έργο θεατές και όχι μόνο θεατές, αλλά
και ταυτοχρόνως πρωταγωνιστές. Από την απελευθέρωση του 1821 δεν υπήρξαν
εκλογές χωρίς το δίλημμα... αν με ψηφίσετε ή δεν με ψηφίσετε θα έρθει η
καταστροφή!
Σε κάθε εκλογή, λοιπόν, καλούμαστε με το μαχαίρι στον λαιμό να
ψηφίσουμε το άλφα κόμμα, ή το βήτα, ή το γάμα, προς αποφυγή εθνικών συμφορών.
Ετσι γίνεται και σήμερα, ο ένας επικαλείται τον μπαμπούλα της καταστροφής, που
μπορεί να είναι πραγματικός ή αποκριάτικος, και ο άλλος θεωρεί τον μπαμπούλα
αποκριάτικο και τον χλευάζει, ενώ ενδέχεται να είναι αληθινός.
Αφήστε ελεύθερο
τον κόσμο να διαχειριστεί τους μπαμπούλες, ο καθένας έχει δικαίωμα στη δοκιμή
αλλά και στην αυτοκαταστροφή. Αυτό μπορεί να γίνει αν φύγουν τρεις μύθοι από
την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα.
Πρώτος μύθος, ότι...αν δεν εκλέξουμε
τον... τάδε θα επέλθει εθνική συμφορά, δεύτερος μύθος, ότι... η Δημοκρατία δεν
έχει αδιέξοδα, τρίτος μύθος, ότι... ο λαός με τη σοφία του θα επιλέξει το σωστό.
Ιδίως ο τελευταίος μύθος είναι κωμικοτραγικός, διότι περιμένουμε από κάποιον
που έχει πιαστεί στο δίχτυ του κυνηγού να σκεφτεί σοφά και να βρει λύση στο
πρόβλημά του.
Οταν λοιπόν οι δανειστές μας έχουν λόγο κυριαρχικό ακόμα και στα
διόδια της Εγνατίας, τότε ο αγώνας μας εναντίον τους γίνεται για την τιμή των
όπλων. Αυτό θα το καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν σχηματίσει κυβέρνηση.
Τότε θα συναντηθεί
μοιραία το λιοντάρι με τον λαγό (όπως συνέβη στο γνωστό ανέκδοτο) και θα γίνει
μεταξύ τους ο παρακάτω διάλογος:
«Εσύ, Αλέξη, είσαι που με φοβέριζες τόσα
χρόνια πως όταν έρθεις στην εξουσία δεν θα αναγνωρίσεις τις δεσμεύσεις της
χώρας, ότι δεν θα πληρώσεις τόκους και πανωτόκια, ότι δεν αναγνωρίζεις το χρέος
και αν επιμένουμε θα... διαπραγματευθείς μόνος σου και θα πάρεις αυτά που
θέλεις σαν να είναι η Ελλάδα ο δανειστής και εγώ ο οφειλέτης;
Τότε ο λαγός
μπροστά στον αγριεμένο βασιλιά των ζώων μετά βεβαιότητος θα πει: «Εντάξει,
βασιλιά όλων των ζώων (και των Ελλήνων), μην το παίρνεις τοις μετρητοίς, λέγαμε
και καμιά μ? για να περνάει η ώρα».
Και την ίδια στιγμή θα γίνει το θαύμα. Ο
Αλέξης θα γίνει Αντώνης, πιο Αντώνης από τον Αντώνη και ο Αντώνης θα γίνει
Αλέξης πιο πολύ από τον Αλέξη. Ο νοών νοείτω.
.png)
